"برهم" جانورشناس معروف آلمانی این پرنده را به شرح زیر معرفی کرده است "خانواده ای پر جمعیت و از گروه آبچرهای حقیقی است." اعضای خانواده آبچیلیک نوعا "بدن باریک، کله کوچک، منقار دراز و پاهای بلند دارند. قسمت خلفی منقار آنها نرم و بخش قدامی منقار سخت و شاخی است. بال‌هایش بلند و باریک و نوک تیز، دم دراز و پر آنها کوتاه است." آبچیلیک ها مقدمتا" به نواحی شمالی تعلق دارند ولی از آنجایی که مهاجر هستند تا دور افتاده ترین ممالک گیتی مهاجرت می‌کنند. آب های جاری ساحلی، آب های راکد، باتلاق ها و تالاب ها و ندرتا ساحل دریا زیستگاه های این پرنده به شمار می آید."راه رفتن آنها خرامانه، قدم ب داشتنشان متاءنی و پروازشان به طرزحیرت‌آوری سبک و سریع می باشد. آوای آنها که از دور به گوش می رسد مطبوع است. همگی آبچیلیک‌ها شناگران و در موقع بروز خطر غواصان فوق العاده ماهری هستند. رموک و پر احتیاط و باهوش هستند و تجربه را بسرعت کسب و ملکه خود می‌کنند. نسبتا اجتماعی هستند و گله‌های بزرگ تشکیل می‌دهند. روی زمین لانه می‌سازند و از مواد حیوانی و بعضا گیاهی تغذیه می‌کنند. آبچیلیک از خانواده‌ی Scolopacidae و اسامی معروف ترین آنها به این شرح است: آبچیلیک دودی با نام علمی Tringa erythropus، آبچیلیک پاسرخ Tringa totanus، آبچیلیک تالابی Tringa stagnatilis، آبچیلیک پاسبز با نام علمی Tringa nebularia، آبچیلیک تک رو با نام علمی Tringa ochropus و بالاخره آبچیلیک خالدار و آبچیلیک آوازخوان و آبچیلیک نوک سربالا.