که آن را دومباله زنه، دومجونبانه و کونجونبانه هم می گویند از انواع دم جنبانک ها است. نوع زرد و خاکستری این پرنده در گیلان فراوان تر است. نام علمی نوع زرد Motacilla flava و نوع خاکستری Motacilla cinerea است.نوع زرد را به آلمانی Schafstelze به زبان انگلیسی Yellow wagtail به زبان فرانسه Bergeronnette printaniere و به زبان ایتالیایی Cutrettola و نوع خاکستری را به زبان آلمانی Gebirgstelze به زبان انگلیسی Grey wagtail به زبان فرانسه Bergeronnette des ruisseaux و به زبان ایتالیایی ballerina gialla می گویند. مشخصات گونه زرد: طول بدن 16.5 سانتی متر. پر های سطح پشت سبز زیتونی، تارک، حدود گوش ها و پس گردن دودی خاکستری، پوش سینه زرد گوگردی، و نوار ابرو سفید است، سنگستان های ساحلی، رودخانه ها و کناره های طغیانی را ترجیه می دهد. در باتلاق، چمنزار، ساحل، رودخانه ها، زیر بیشه انبوه، در گودال کوچک لانه می گذارد. ماده به تنهایی روی تخم ها می خوابد. جوجه ها در دهمین روز تولد لانه را ترک می کنند و در گله جوجه ها بر می خورند. مشخصات گونه خاکستری: طول بدن 18 سانتی متر، پر های سطح پشتی خاکستری دودی تا کف دریایی، چانه و گلو مشکی، پوش سینه لیمویی شفاف، دم بلند با شاهپر سکانی سفید، دم جنبانک خاکستری از نوع ابلق اش پر تحرک تر و فرز تر است. دم جنبانی او حالت ترقص دارد. هارمونی واکنش های بدن با جنبش های دم تماشایی است. از نظر زیستگاه به جوی ها و رود های زلال و روشن علاقه مند است و در آنجا به طور خستگی ناپذیری از سنگی به سنگ دیگر می پرد. در حد فاصل آوریل تا ژوئن 4 تا 6 تخم قهوه ای رنگ می گذارد. نغمه اش خوش آهنگ و دلنشین است. معمولا در مجاورت آب فرضا در ساحل رود، حریم پل، پشته های ساحلی و آسیاب ها لانه می سازد. Motacilla alba دم جنبانک ابلق و Motacilla citreola دم جنبانک کله زرد از دیگر گونه های دم جنبانک هستند. در زمینه دم جنبانی این پرنده گیلانی ها باورداشت شیرینی دارد و اینکه دم جنبانک ظاهرا به زمین مقروض است و هر بار که زمین قرض خود را طلب کند پرنده با تکان دادن و دم زدن به زمین می گویند: می دهم... می دهم...