محفظه کاهی بلندی بود که آن را از کاه برنج می بافتند و دهقانی محصول انجیرش را برای فروش در آن به بازار می برد. هر چرخه به گنجایش بیست تا سی عدد انجیر سیاه موسوم به رشتی انجیل بود. انجیر را با چرخه می فروختند. چرخه انجیر از هنرهای یدی زن و دختر دهقانی بود. جای افسوس است که این وسیله زیبا و مفید و ابتکاری سنتی چند سالی است که از میان رفته است.