برگ نعناع، خال واش، جعفری و چوچاغ را در نمکیار (رجوع شود به: نمکیار) سائیده به آن نمک می زنند که به آن درار گویند. موقع خوردن خیار، پرتقال و ته بشقابی پوست کنده درار را روی آن ها می مالند یا همراه گوجه سبز ترش میل می کنند. به شربت غوره که خوردن آن در گیلان مرسوم است و به فصل غوره در سطل های لعابی تمیز در کوچه و بازار به طور لیوانی عرضه می شود درار می زنند. فریاد (شربت درار غوره یا انه مزه دراره آبه غوره) شربت فروشان دوره گرد آشنا ترین صدای تابستانی شهرستان های گیلان است. درار را به خاطر خیسی و رطوبتی که دارد می شود به لطف هوای لطیف گیلان تا چند ماه نگه داشت. درار را دلار هم می گویند.