ابیا یا یلوه از پرندگان جنگلی است و در جنگل های گیلان یافت می شود. طول بدن 44 سانتی متر، پوش پر های پشت هم رنگ برگ خزان زده با لک های مشکی، فرق سر و پشت گردن مزین به نوار های سیاه عرضی، پوش سینه نخودی، چشم ها درشت قهوه ای، پا و منقار شاخی رنگ است. به جنگل های مرطوب پر درخت با پوشش گیاهی دلبستگی دارد. اغلب در ریشه درخت لانه می گذارد. موقع پرواز به مناسبت بال های گرد، گردن کوتاه و منقار به نسبت درازش به آسانی شناخته می شود. با منقار دراز و نوک تیزش زمین جنگل را در جستجوی کرم سوراخ می کند. درشتی چشم نیشگ، غروبگرد و شبگرد بودنش را ثابت می کند. کرم ها، حلزون ها و حشرات در فهرست غذایی اش قرار دارند. روایت است این پرنده جوجه هایش را لای پاها و در میان منقار حمل و جابجا می کند. نیشگ از خانواده Scolopacidae و نام علمی اش Scolopax rusticola است. او را به زبان انگلیسی Woodcock به زبان آلمانی Waldschnepfe به زبان فرانسه Becasse des bios و به زبان ایتالیایی Beccaccia می گویند. وزن این پرنده 300 تا 400 گرم و فاصله میان بال های او 60 الی 66 سانتی متر است.