این پرنده به جثه کبوتر است اما منقارش بلند، باریک، سیاه و محدب، پاهای دراز و لاغر او را شبیه یک مینی لک لک در آورده است. در دهانه رودها، آب های کم عمق، لجنزارها ساحلی و مرداب ها مشاهده می شود. هر چند جزء مرغابیان دریایی و ساحلی نیست ولی نباید دلبستگی اش را به آب شور نادیده گرفت. زلوزن در غالب نقاط گیتی یافت می شود ولی زمستان ها را در انگلستان و هلند، سواحل مدیترانه ای، سواحل آفریقای گرمسیری می گذراند. طول بدن او 43 سانتی متر است. رنگ پر های او به شرح زیر است: روی سر، پس گردن، کتف ها و نوک بال ها سیاه، بقیه بدن بطور یک دست سفید شفاف است. چهار خط سیاه روی پشت و بال ها مشخصه او است. رنگ چشم ها سرخ قهوه ای و رنگ پا ها کبود رنگ است. زلوزن از تیره Recurvirostrideae و نام علمی آن Recurvirostra avosetta است. او را به زبان آلمانی Sabelschnabler شمشیر منقار، به زبان انگلیسی Avocet و به زبان ایتالیایی Avocetta می گویند. برای زندگی علفزار های ساحلی، جزیره های کوچک و پشته ماسه ای را ترجیه می دهد. لانه اش را بر روی زمین و در یک گودال کوچک می سازد. علف ها، سرشاخه ها و ریشه ها مصالح لانه سازی او هستند. در هر بار 2 تا 4 تخم می گذارد. تخم ها به رنگ زرد زیتونی، گلابی شکل با لک های سیاه خاکستری هستند. دوره خواب روی تخم 23 تا 24 روز است. زلوزن از پلانگتون ها، انواع لارو ها و حشرات تغذیه می کند و بستر آب را به شیوه اردک ها می چرد، آوای او رسا و آهنگین است.