زیزفون یا زیرفون سرخ وش از درختان متوسط جنگل های شمال است. درختی است با تاج بزرگ و گرد. پوست تنه آن کم و بیش صاف مفرغی رنگ است. برگ های آن بزرگ و قلبی شکل. کنگره دار و نامتقارن است. گل آن معطر و در اواخر بهار مورد توجه زنبوران عسل است. این درخت طالب خاک مرطوب است و با بذر تکثیر می شود. چوب آن سفید مایل به نارنجی است و برای تهیه تیر، ستون، تخته، طبق، کندو، جعبه و صندوق به کار می رود. برگ نمدار علوفه دام است و گل و برگچه های آن مصرف داروئی دارد و جوشانده اش برای دفع بی خوابی و معالجه زکام مورد استفاده می باشد. در طب گیاهی ضد تشنج، مسکن، معرق و مدر است. نمدار بیش از سی گونه دارد و آسیای شرقی موطن اکثر آنها است. سابق بر این در آلمان و روسیه از پوست نمدار نوعی الیاف پارچه ای بدست می آوردند. درخت زیرفون بسیار کهن می شود و بیشتر از 1000 سال عمر می کند. در افسانه ها و اشعار فولکلوریک کراراً به آن اشاره شده است نیاکان ما زیرفون را مقدس می دانستند و در دهات جلسات مشاوره را زیر سایه زیرفون تشکیل می دادند. نمدار از خانواده Tiliaceae زیرفونیان و نام علمی اش Tilia rubra است. این درخت را به زبان انگلیسی Lime tree یا Basswood به زبان فرانسه Tillot و به زبان آلمانی Lindenbaum یا Linde می گویند. نام های بومی نمدار از قرارند: نرم دار (در نور، مازندران و گرگان) ، گاو کهل (در رودسر، رامسر و شهسوار) ، کپ و کف (در رودسر، دیلمان و لاهیجان) ، پالاد و پالاس (در منجیل) ، کدار (در طوالش) و کبو (در آستارا).