ارنگه یا شاه ماهی دریای کاسپین از تیره Cyprinidae کپورماهیان و نام علمی اش بنا به تحریر کتاب (دریای مازندران) تالیف احمد بریمانی Chalcalburnus chalcodies chalcodies و بر اساس ماخذ خارجی Clupea harengus می باشد ولی در اقصی نقاط گیتی این ماهی را به نام هرینگ Hering می شناسند. گوشت شاه ماهی بسیار لذیذ است و از نظر مرغوبیت به پای گوشت ماهی سفید می رسد. در گله زندگی می کند. روز ها در عمق تا 250 متری به سر می برد و شب ها تا عمق 30 تا 50 متری بالا می آید. هر دفعه 13000 تا 158000 تخم می ریزد و تخم ها را به جلبک های دریایی نزدیک به بستر دریا می چسباند. شاه ماهی های جوان پرسه زدن در حریم ساحلی را ترجیه می دهند و در 5 سالگی به سن بلوغ می رسند. شاه ماهی تا 25 سال عمر می کند. سطح پشتی این ماهی سبز آبی رنگ است، پهلو ها و شکم نقره ای و پولک هایش کبود رنگ است. طول بدن شاه ماهی به 35 سانتی متر می رسد. شاه ماهی را به زبان آلمانی و انگلیسی Hering می گویند. ناگفته نماند که صیادان سواحل خزر از شاه ماهی برداشت دیگری دارند در باورداشت گروه نامبرده هر تیره از ماهی ها یک شاه (رئیس گله) دارد و شاه ماهی معمولا جلوی گله حرکت می کند. بدین مناسبت صیادان شمال صید شاه ماهی را شانسی بزرگ تلقی می نمایند چراکه وقتی شاه ماهی به تور بیافتد بقیه ماهی ها کورکورانه و سر از پا نشناخته وارد تور خواهند شد. اما ماهیگران خزر کشتن یا خوردن شاه ماهی را شوم و گناه می دانند بدین لحاظ علی الرسم یک اشرفی طلا در دهان شاه ماهی گذاشته و او را دوباره به آب افکنده و رها می سازند. صیادان شمال می گویند شاه ماهی مثلا شاه ماهی سفید ها علایمی دارد که آن علایم فقط آنها می دانند.